Servikal osteokondroz, üst omurgayı etkileyen ve gelişimin her aşamasında spesifik semptomlara neden olan yaygın bir hastalık şeklidir. Çoğu hasta, yardım için doktora gitmeden sorunun kendi kendine geçmesine izin verir.
Boyun osteokondrozu gelişiminin nedenleri
İkinci ve üçüncü derecenin servikal bölgesinin osteokondrozu, omurganın dokularında dejeneratif-distrofik değişikliklere neden olur. İlk önce fibröz halka yok edilir, daha sonra intervertebral diskin çekirdeğinin çıkıntısı ve prolapsusu meydana gelir. Patolojiye ağrı, işlev bozukluğu eşlik eder.
Omurgayı ve değişen derecelerde servikal osteokondroz gelişimini olumsuz etkileyen nedenler:
- fiziksel hareketsizlik (hareketsiz çalışma, minimum fiziksel aktivite);
- hastalığa genetik yatkınlık;
- bağışıklık tepkisi ile ilgili sorunlar;
- mineral, eser element veya belirli bir vitamin grubu eksikliği olan arka plana karşı dengesiz beslenme;
- sık hipotermi, inflamatuar süreçlere eğilim;
- endokrin sistemin çalışmasında sistematik başarısızlıklar;
- herhangi bir aşamada obezite;
- omurga sakatlıkları;
- zor fiziksel emek.
İkinci ve sonraki tüm derecelerin servikal bölgesinin osteokondrozu en şiddetli olarak kabul edilir. Sebebi, beslenmeden, beynin innervasyonundan sorumlu sinirlerin ve kan damarlarının yakın konumudur.
Daha sık olarak, patoloji 50 yaşın üzerindeki kişilerde bulunur, 3. derece servikal osteokondroz teşhisi konur.
Boyun osteokondrozu nedir ve belirtileri
Osteokondroz, omurgayı oluşturan kemikler ve kıkırdak üzerinde, yakınlarda bulunan yumuşak dokular üzerinde yıkıcı bir etkiye sahip olan distrofik bir süreçtir.
Dejeneratif-yıkıcı servikal patolojinin gelişmesiyle birlikte diskler koruyucu özelliklerini kaybeder.
Kademeli yıkım, anatomik elemanların yer değiştirmesi olumsuz sonuçlara yol açar:
- kıkırdak, amortisman özelliklerini kısmen veya tamamen kaybeder;
- disk deformasyonu;
- lifli halkanın yok edilmesi (ilk aşamada başlar);
- osteofitlerin oluşumu - omurların yüzeyinde kemik büyümeleri.
Her bir servikal osteokondroz derecesi özel belirtilerle karakterizedir. İlk aşamalarda (birinci ve ikinci aşamalar) bir kişi hafif rahatsızlıktan rahatsız olursa, ileri bir biçimde hastalık bir takım komplikasyonlara neden olur.
Birinci derece
1. derece servikal osteokondroz, klinik belirtiler olmadan ortaya çıkabilir. Hastanın ana şikayeti boyundaki ağrıdır.
Masaj rahatsızlığı gidermeye yardımcı olur. Palpasyonda hasta, yaka bölgesindeki kasların sertliğini, güçlü veya orta derecede gergin olduğunu hisseder. Tedaviye zamanında başlarsanız, birinci ve ikinci derece osteokondroz anomalilerinin ilk sürecini durdurabilirsiniz.
İkinci derece
2. derece servikal omurganın osteokondroz belirtileri daha belirgindir. Alevlenme dönemine şiddetli rahatsızlık eşlik eder. Enjeksiyonlarla acil ve karmaşık tedavi gereklidir.
Ana belirtiler:
- kalıcı baş ağrısı;
- kafayı hareket ettirirken rahatsızlık;
- boyunluk bölgesindeki hareketlerin sertliği;
- alevlenme döneminde ağrı sendromunu kısa bir süre için durdurmak mümkündür;
- letarji;
- uyku sorunları;
- artan yorgunluk;
- çalışma kapasitesi seviyesinde azalma;
- duruş acı çeker, bir kişi rahatça rahat bir pozisyon alamaz;
- baş dönmesi.
Belirtiler hangi arter, damar veya sinir demetlerinin klemplendiğine bağlıdır. Servikal-yaka bölgesinin kasları ve yüz, kulaklar, kafa uyuşabilir. Kişi engelli olabilir.
Üçüncü derece
Üçüncü derece, fibröz halkanın aktif bir lezyonu ile karakterizedir.
İhlal, çıkıntıların, intervertebral fıtıkların ortaya çıkmasına neden olur.
Servikal hastalığın ilerleme aşaması, güçlü analjeziklerle durdurulması her zaman mümkün olmayan belirgin bir ağrı sendromu ile karakterizedir. Nörolojik bozukluklar yavaş yavaş ilerler.
dördüncü derece
Son aşamada dejeneratif-yıkıcı süreçler doruğa ulaşır. Hastaların hareket etmesi zordur, sertlik maksimuma ulaşır. Bazen ağrı azalabilir, ancak bu tehlikeli bir işarettir. Omur elemanları arasında kemik dokusu büyümeye başlar, bu da daha da kötüleşmeye, refahın bozulmasına neden olur.
Aşama teşhisi
Omurga disklerinin kararsızlığı, doku yıkımının sonuçlarının ortadan kaldırılmasıyla ilgili sorular bir nörolog tarafından değerlendirilir. Doktor boyun reflekslerini çekiçle kontrol eder, koordinasyon testleri yapar.
Enstrümantal araştırma:
- radyografi;
- CT tarama;
- Manyetik rezonans görüntüleme;
- Vertebral arterlerin ultrasonu.
Önden ve yandan röntgen çekilir.
MRI ve BT bilgilendirici araştırma yöntemleridir. Tek dezavantajı, prosedürün yüksek maliyetidir.
Omurganın servikal bölgesinin durumunu değerlendirmek için vertebral arterlere verilen hasarın derecesini belirlemek gerekirse ultrason yapılır. Sonuçlar hastalığın prognozunu oluşturmaya yardımcı olacaktır.
İkinci derece servikal bölgenin osteokondroz tedavisi
Servikal omurganın osteokondrozunda herhangi bir terapötik etkinin temeli, hastalığın tezahürlerinden kurtulmaya yardımcı olan ilaçları almaktır. Tedavi rejimi birkaç uzman tarafından belirlenir - bir terapist, bir nörolog.
Hastaların anestezisi
İkinci derece boyun osteokondrozu olan hastaların tedavisi bir ağrı kesici kompleksi ile başlar. Doktor, etkinlikleri, hastada kontrendikasyonların varlığı açısından analjezikleri seçer.
Enflamasyon odaklarına karşı savaşın
Anti-inflamatuar ilaçlar, servikal osteokondrozlu hastalarda inflamasyonlu odakları ortadan kaldırmaya ve ağrı seviyesini azaltmaya yardımcı olur.
Steroid olmayan ilaçların bir olumsuz sonucu vardır - sindirim sisteminin mukoza zarlarını agresif bir şekilde etkilerler.
Steroid olmayan grubun anti-inflamatuar analjezikleri, gelişimin ikinci ve üçüncü aşamalarında osteokondrozun alevlenmesinde olduğu gibi tabletlerde veya enjeksiyonlarda reçete edilebilir. Genellikle dış tedavi için jeller, merhemler, kremler kullanılır.
kondroprotektörler
İkinci derece boynun osteokondrozunun tedavisine yönelik şemalarda, kıkırdak ve kemik dokusunun koruyucularına özel bir rol verilir.
Ameliyat
İkinci ve bazen üçüncü derecenin ilaçlarla servikal osteokondroz tedavisi evde yapılırsa, radikal tedavi hastanın hastaneye kaldırılmasını gerektirir. Ameliyat endikasyonları:
- omurganın kararsızlığı;
- omuriliğin sıkışması;
- fıtık oluşumu.
Osteokondrozun ilerlemesi ile boynun patolojik tahribatı problemini tamamen çözmek imkansızdır.
Terapötik jimnastik ve egzersiz terapisi
Omurganın fonksiyonel potansiyelini tamamen geri yüklemek mümkün değilse, hastalığın ilerlemesini durdurmak mümkündür.
Erken aşamalarda (birinci ve kısmen ikinci derece servikal osteokondroz), basit halk yöntemleri, terapötik egzersizler yardımcı olacaktır. Bu tür rekreasyon faaliyetleri pahalı değildir, gerçekleştirilmesi kolaydır, acı çekmez, rahatsızlığa neden olmaz.
İkinci veya üçüncü derece boyun osteokondrozu oluşumunun sonraki aşamalarında jimnastik ve egzersiz tedavisi önerilir. Egzersizler bir uzman gözetiminde gerçekleştirilir. Her şeyi doğru yapmak önemlidir. Ana amaç: boyun kaslarını güçlendirmek ve aynı zamanda rahatlamak.
Hastanın iyileşmek için çabalaması, uzmanların tavsiyelerini, doktorların reçetelerini dikkatlice takip etmesi önemlidir.